• Activity
  • Votes
  • Comments
  • New
  • All activity
  • Showing only topics in ~test with the tag "notifications". Back to normal view / Search all groups
    1. Pinging nic many times to see if it registers in his inbox

      @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic...

      @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic @nic

      Don't worry I don't have anything against you lmao

      6 votes
    2. testing self-mentions

      I bet this is already taken care of, but if I type @Silbern or /u/Silbern , will I get a notification I wonder? Edit: Nope, but someone else replied to a comment right before I hit refresh, so for...

      I bet this is already taken care of, but if I type @Silbern or /u/Silbern , will I get a notification I wonder?

      Edit: Nope, but someone else replied to a comment right before I hit refresh, so for a brief moment, thought I did. Thought I was quite clever for a moment, but alas.

      2 votes